Tuesday, September 1, 2015

පුංචි පහේ අපි

මම එක වසරේ ඉදලා පහේ ශිෂ්‍යත්වය වෙනකම් ඉගෙන ගත්තේ ගම්පහ ගෝතමී කණිෂ්ඨ විදුහලේ. එක වසරේ ඉදලා පහට යනකම් අවුරුදු පහම පන්ති සගයෝ වෙනස් උනේ නෑ. ඔක්කොම කෙල්ලෝ කොල්ලෝ පනහක් හිටියා අපේ පන්තියේ. එක වසරේ පිණිබිදු පන්තියෙන් පටන් ගත්තු අපේ මිතුරු දම් වසරින් වසර වැඩිදියුණු උනා.
                             පිණිබිදු පන්ති බාර ශ්‍රීමතී චන්ද්‍රිකා ගුරුතුමිය ඇතුලු සිසුන්ගෙන් කොටසක්

එකදහස් නවසිය අනූහතේ අවුරුද්දේ පිණීබිදු පන්තියෙන් පටන් ගත්තු අපේ චාරිකාව අවුරුද්ද අවුරුද්ද ගෙවිල ගිහින් දෙදෙහස් එක වෙද්දී ජීවිතයේ පලවෙනි කඩයිම බවට පත් උනේ ශීෂ්‍යත්ව විභාගය යෙදිලා තිබ්බ නිසා. එකේ ඉදලා හතරට යනකම් පන්තිවල උන දේවල් මම වෙනම අකුරු කරන්නම්. දැනට පහේ පන්තියේ මතකය අවුස්සලා ගන්නම්.
පහේ පන්තිය ගැන කියනකොටම විශේෂ පුද්ගලයෝ දෙන්නෙක් ඉන්නවා සිහිකල යුතුම. එක්කෙනෙක් තමා මේ පන්තිය භාරව උන්න ඊ.කුමාරසිංහ ගුරුතුමා. සර්ගේ අතේ තිබ්බ මුද්දෙන් ටොකු කාපු අයනම් දන්නවා සර්ගේ ටොක්කේ රස කොහොමද කියලා. මම සර්ව අන්තිමට දැක්කේ 2003 වසරේදි ගම්පහ දුම්රියපල අසලදි. 

කුමාරසිංහ සර්ට අනගි සහයක් දුන්න අනිත් කෙනා තමයි පුහුණු ගුරුවරියක ලෙස පලමු පත්වීම ලබාගෙන පැමිණි මනෝජා නිල්මිණී කුමාරි ගුරුතුමිය.
                                                          නිල්පාට සාරිය ඇදලා ඉන්නේ මනෝජා ගුරුතුමිය

කොහොම හරි උත්සහ කරලා අපේ පන්තියෙන් තමයි වැඩිම සමත් ලමුන් ගණනක් හිටියේ අනිත් පන්ති අටටම වඩා. අපේ පන්තියෙන් දහඅට දෙනෙක් සමත් වෙලා හිටියා.
                                                        5E පන්තියේ සමත් සියලු දෙනා කුමාරසිංහ මහතා සමග

ඒ අවුරුද්ද අවසානයේ සෑම හමුවීමකම වෙන්වීමක් ඇත කියන කියමන පසක් කරමින් අපි විවිධ විවිධ පාසල් වෙත යන්න වෙන්උනා. කවදාවත් අමතක කරන්නේ නෑ කියලා වෙන් උනත් අපේ කාර්යය බහුලත්වය මත ඔහුන්ව මතකයෙන් ගිලිහිලා ගියා. අදටත් සමහරුනගේ නමත් තවත් සමහරකුගේ රුවත් පමණයි අදටත් මතකයේ තියෙන්නේ..............

                                       *****************
වසර පහලවකට පස්සේ මගේ හිතවත් මිත්‍රයා ගයාන් සංඛ ගේ යෝජනාවක් පරිදි අපි අපේ කට්ටියව ආයේ හොයන්න ගත්තා මාස හයක් විතර උත්සහා කරලා දැනට පන්ති සගයෝ 25 අපේ මුහුණුපොතේ කණ්ඩායමට එකතු කර ගන්න පුලුවන් උනා.
සමහරුන් විදේශ ගතවෙලා තවත් පිරිසක් විශ්ව විද්‍යාල වල අධයාපනය හදාරනවා ඒ අතර සමහරු විවාහ දිවියටත් එලබිලා. 

මගේ අදහසක් තියෙනවා අපේ පන්තියේ කට්ටියවම අයේ එක තැනකට ගෙනනලා සුහද හමුවක් සූදානම් කරන්න. ඉතුරු විසිපස්දෙනා ගැන කිසිම නොරතුරක් මේ වෙනකම් හොයාගන්න බැරි උනා.
මේ බ්ලොක් අවකාසෙත් අපේ කට්ටිය ඉන්න පුලුවන්. එහෙම උනොත්
https://www.facebook.com/groups/1417266881900781/
ඉහත සබැදියෙන් එකතු වෙන්න කියලා ඉල්ලනවා...


පසු සටහන

  • කුමාරසිංහ සර් ගැන කිසිදු තොරතුරක් මේ වන විටදීත් සොයා ගැනීමට මම අපොහොසත්ව සිටිමි. අංක 17 කජුහේන බෙම්මුල්ල යන්න ඔහුගේ මා සතුව පවතින ලිපිනයයි. බෙම්මුල්ලේ වෙසෙන සොහොයුරෙක් හෝ සොයුරියක් වෙතොත් තොරතුරක් සොයා ගැනීමට මා හට උපකාර කරත්වා.
  • මනොජා ගුරුතුමිය නුගේගොඩ පසලක සේවය කරන අතරතුරක අහම්බෙන් මෙන් හදුනාගැනීමට හැකිවිය. ඇය සතුවත් කුමාරසිංහ මහතාගේ තොරතුරක් නැත.



ඒ වගත් මෙසේම පහුරු ගෑ මම  සුදු පූසා වම්හ....................



       

2 comments:

  1. ඉස්කෝලේ කාලේ යාළුකම් බොහොමයක් ඉස්කෝලෙන් අයින් උනාට පස්සේ සෑහෙන්න ඈත් වෙනවා.. මේ මටත් එහෙමයි.. මුහුණු පොතේ හරි එකතු වෙලා ඉන්නේ බොහොම ටික දෙනයි..

    ReplyDelete
    Replies
    1. අපිට ආයේ එකතුවෙන්න ගිය කාලය වැඩියි. ගතින් බැරිඋනත් සිතින් තාමත් පහේ පන්තියේ දග කරනවා. පනස් දෙනාම එකතැනකදී හමුවෙන්නයි බලාපොරොත්තුව..

      Delete